Wat zou je kinderen graag willen behoeden voor verdriet. Verdriet na het overlijden van een opa of oma. Van een ouder of een lief vriendje of vriendinnetje.
Maar het gebeurt, we krijgen er allemaal mee te maken in ons leven en voor kinderen is dat niet anders. Je gunt ze graag een onbezorgde kindertijd en willen ze graag beschermen voor het verdriet en gemis van iemand waar ze van houden. Natuurlijk hebben kinderen ook verdriet, maar rouwen meestal in “stukjes” op het ene moment spelen ze vrolijk en later kunnen ze heel verdrietig zijn.
Ook ik maakte het pas weer mee, oma was overleden en lag opgebaard in het uitvaartcentrum. Haar kleinzoon van 8 jaar schuifelde wat heen en weer voor de deur, even om het hoekje kijken, maar toch niet naar binnen gaan. Zijn ouders hadden samen met hem boekjes gelezen en er open en eerlijk over gesproken, maar toch was het spannend. Gedurende de week van afscheid nemen, schoof het jongetje iedere dag steeds een stukje verder de kamer in, want nieuwsgierig was hij zeker.
Aan eind van de week speelde hij samen met z’n neefjes rondom de kist in de kamer, tekende ze de deksel van de kist, speciaal voor zijn oma.
Het is belangrijk dat we open met hun spreken over de dood, op een manier die past bij hun leeftijd. Tegenwoordig zijn er veel boekjes en knutselmateriaal verkrijgbaar. Deze boekjes zijn een mooi startpunt om gesprekken over de dood te voeren. Ik deel ze dan ook altijd uit als er kleine kinderen bij een overlijden betrokken zijn.
Jacolien van Dijk