Laatst herinnerde een studiegenoot mij eraan dat het inmiddels alweer een jaar geleden is dat wij onze handtekening onder het certificaat van uitvaartbegeleider hebben gezet. En dan ben je zomaar een jaar verder. Hoe bijzonder is het afgelopen jaar geweest. Een sprong in het diepe. Mijn baan in de zorg opzeggen, wat ook wel een dubbel gevoel gaf. We zaten nog in de coronacrisis en het personeelstekort in de ziekenhuizen was en is nog steeds groot. Maar doen waar je hart ligt voelde toch goed! Inmiddels alweer een jaar aan het werk met mijn eigen uitvaartonderneming. Al veel families mogen begeleiden tijdens een zware periode in hun leven. Er zaten oprecht parels tussen die ik nooit zal vergeten. Soms “out of de box” denken en het verbaast me nog steeds dat mensen vaak vragen: “Wat is gebruikelijk?” Ik dacht dat de tijd van koffie en cake toch wel voorbij waren. Waarom is een plak cake een associatie voor wat gebruikelijk is bij een uitvaart? Een krakeling hoort eigenlijk bij een uitvaart. Dat gebeurt in Scandinavische landen vaak. Er is geen begin en geen eind aan een leven. Een doorgetrokken acht, zoals een krakeling eruitziet, is een symbool dat verwijst naar de cyclus van leven en dood en leven dat doorgaat als vloeiende en doorlopende overgang. Een prachtige hoopvolle gedachte zeker in deze dagen van Pasen waarin we herdenken dat we mogen toeleven naar een hoopvolle Toekomst!
top of page
Recent Posts
Afgelopen maand heb ik een man mogen begraven op het ‘natuurlijk begraven’-gedeelte van de begraafplaats Bovenbroek in Kampen. De natuur...
bottom of page